Küçük Dünyamda ki kitaplarım

Dünya ne kadar büyük dersiniz bazen, ne kadar büyük bir kere görsem dersiniz ama göremezsiniz görmek istediğinizi. Vedalaşmaları sevmem aslında. Artık hiç karşılaşmam dediğiniz bi insanla ummadık bir anda karşılaşabilirken, bazen planlar yaparsınız görüşmek üzere dersiniz ayrılırken ama bir daha onu hiç göremezsiniz. Bugünlerde görmek istemediğim yada hayatımda herhangi bir anlamı olmayan ne kadar insan varsa karşılaşmaya başladım. Geçen hafta sevdiğim bir dostumun yanına, dershanesine gittiğimde 4 yıl önce bana aşağılık muamelesi yapan, bulunduğum konum itibariyle beni küçümseyen, şeytan görsün yüzünü dediğim o hacayla karşılaştım. Hiç değişmemişti hemen tanıdım. Onun bindiği asansöre binmedim merdivenler çok daha sevimli geldi. Tevafuk bu ya binadan çıkarken de aynı anda yan yana indik merdivenlerden sessizce . Dünya küçük mü ne demiştim o an. Bugün hastayım die okula gitmedim, azcık toparlanınca almıştım ki elime kitabı, madem evdesin hadi gezelim dedi annem. Toplandık anne, abla, yenge, yeğen derken arabaya doluştuk gidiyoruz. Kırmızı ışıkta beklerken, tam 7 yıl önce dershaneden pek de sevmediğim Bahadır diye bi çocuk vardı ona rastladım. Şaşırdım, hemen tanıdım uzaktan. Yaprak bile tesadüfen düşmezken yere, vardır bi hayır diyorum; gördüklerime de göremediklerime de.
Bir de bu sıralar kitaplarla çok fena aram açık, ne yaptıysam gönüllerini alamıyorum, yüz vermiyolar bana. Odam kitapla doldu, okumak için sabırsızlanıyorum. Eskiden otobüste ayakta bile kitap okurdum. Şimdiyse ayakta bile uyuyabilecek potansiyele sahibim. Ne zaman bus a binsem "inş otururum da kitap okurum" diyorum ama ne zaman otursam uyuya kalıyorum. Bi açıyorum gözlerimi başlıyorum inecek var bi dk ka demeye, çok şükür şimdiye kadar durak kaçırmadım ama işte kitap da okumam lazım. Bide en son nerde kaldığımı hatırlamayıp aynı yeri okuyorum, kitap hiç ilerlemiyo, anlamıyorum da böyle kesik kesik okuyunca. Dün yanıma kitap almadım, otobüste nasılsa okumuyorum, ağırlık indirgemesi yapayım çantadan die, fakat bir canım sıkıldı öyle böyle değil. Uyku da tutmadı bu sefer. Anladım ki uykusu kaçan kitap okumalı :D