10 gündür yolunu kaybetmiş olan sevgili kalemim bügün bana döndü. Sevindim elbette onu görünce. Yokluğunda yas tutarcasına tahta kalem kullanıyordum şükür ki geldi. Bi iple boynuma mı takacam napacam diyordum onu da kaybedince(her hafta bi kalem kaybedince :() Kalem bile üzüldü bügünkü halime.  Saat 17.30 a konulan, sakın geç kalmayın denilen ve 18.30 a doğru başlayan sınav buz gibi bir salonda titrenerek yapılmaya çalışıldı. Çok kötü geçti.  Kafa zaten olmuş bi milyon. 1 saat içinde 60 soru ve bunların 4 tanesinde essay yazılması isteniyo. Soruların çoğunun ne sorduğunu bile anlamadım. Hiç bu kadar BOOK tan bi sınava girmemiştim. Çok A oldu dur biraz da B yapalım falan oldum. Güzel dileklerimi saydırdım içimden. Bu yazıyı yazarken de ruh halime uygun bir müzik bulamadım dinleyecek. En çok neye üzüldüm biliyomusun, keşke dün akşam pusuya olsun baksaymışım be :()